ကၽြန္ေတာ့္မွာ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမ မရိွဘူး။ တေယာက္တည္းဆိုေတာ့ အရမ္းျပင္းဖို႔ေကာင္းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အေပါင္းအသင္း အရမ္းမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ (၈)တန္းအထိ ေသေသခ်ာခ်ာေပါင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုလို႔ တေယာက္ပဲရွိတယ္။ ၿပီး ေတာ့ လူေတြနဲ႔လည္း သိပ္မေပါင္းတတ္ဘူး။ တမ်ိဳးေျပာရရင္ လူေတာထဲ သိပ္မတိုးဘူးလို႔ေျပာႏိုင္တာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းအိမ္သစ္ ေျပာင္းေတာ့မွ သူငယ္ခ်င္းေတြထပ္ရလာတာ.. အရင္အိမ္မွာဆိုရင္ ဘယ္သူနဲ႔မွမေပါင္းျဖစ္ဘူး.. ကိုယ္အိမ္မွာပဲ ကိုယ္ေနတယ္.. အိမ္နားမွာလည္း ကိုယ့္အရြယ္မရွိတာလည္းပါတာေပါ့ေလ.. အိမ္အသစ္မွာက်ေတာ့ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ ကစာေဖာ္၊ကစားဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးဘဲ... အဲဒီခ်ိန္ကစၿပီး လူေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေပါင္းသင္းတတ္လာေတာ့တာပဲ.. ကၽြန္ေတာ္လူေလာက ထဲစေရာက္တာ အဲဒီအခ်ိန္ကလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္..
လူထဲကလူတေယာက္ပဲ... လူေတြအားလံုးကို ခင္တယ္... ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေနတတ္တယ္.. ဟန္ေဆာင္တာကိုအမုန္ဆံုးပဲ..သူငယ္ခ်င္းေတြကိုအရမ္းခင္တတ္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကို သူငယ္ခ်င္းအားလံုးက ေမ်ာက္ေလာင္းလို႔ေခၚတယ္.. လူတေယာက္ကိုခင္မိၿပီ ဆိုရင္လည္း အဆံုးစြန္ထိ ခင္တတ္သလို ... အဲဒီလူကိုမေခၚေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း.. လံုး၀လွည့္မၾကည့္ ဘူး.. အဲဒါကၽြန္ေတာ့္အက်င့္ပဲ.. တေယာက္တည္းေနရတာကိုႀကိဳက္တယ္၊ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ တခုခုကို အၿမဲေတြးေနတတ္တယ္..အခုကၽြန္ေတာ္က လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ (စကၤာပူ)ကိုလာၿပီး အလုပ္လုပ္ေန တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကိုဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ hhzbobo@gmail.com ကိုဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္.. မႀကိဳက္ရင္လည္း သူငယ္ခ်င္း မလုပ္နဲ႔... ႀကိဳက္တယ္ဆိုမွလုပ္ပါ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
20 May 2008
Posted by ဘိုဘို at 9:47 AM
Labels: ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း (Biography)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment