စကၠဴျဖင့္ ၀က္၀ံရုပ္လုပ္ျခင္း
စကၠဴျဖင့္ နဂါးလုပ္ျခင္း
စကၠဴျဖင့္ အသားစားငါးလုပ္ျခင္း
လူထဲကလူတေယာက္ပဲ... လူေတြအားလံုးကို ခင္တယ္... ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေနတတ္တယ္.. ဟန္ေဆာင္တာကိုအမုန္ဆံုးပဲ..သူငယ္ခ်င္းေတြကိုအရမ္းခင္တတ္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကို သူငယ္ခ်င္းအားလံုးက ေမ်ာက္ေလာင္းလို႔ေခၚတယ္.. လူတေယာက္ကိုခင္မိၿပီ ဆိုရင္လည္း အဆံုးစြန္ထိ ခင္တတ္သလို ... အဲဒီလူကိုမေခၚေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း.. လံုး၀လွည့္မၾကည့္ ဘူး.. အဲဒါကၽြန္ေတာ့္အက်င့္ပဲ.. တေယာက္တည္းေနရတာကိုႀကိဳက္တယ္၊ အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ တခုခုကို အၿမဲေတြးေနတတ္တယ္..အခုကၽြန္ေတာ္က လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ (စကၤာပူ)ကိုလာၿပီး အလုပ္လုပ္ေန တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကိုဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ hhzbobo@gmail.com ကိုဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္.. မႀကိဳက္ရင္လည္း သူငယ္ခ်င္း မလုပ္နဲ႔... ႀကိဳက္တယ္ဆိုမွလုပ္ပါ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
13 June 2008
Posted by ဘိုဘို at 3:02 PM 0 comments
Labels: ၾကည့္ရႈစရာ
တမလြန္ ဘ၀မွာ ေဂ်ာ့ဘုခ်္ ရယ္၊ ဘဘသန္းရယ္၊ ဗလာဒီမာ ပူတင္ရယ္ အတူတူေတြ႔ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ တစ္ေနရာ အေရာက္ လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ ကားစင္အတင္ခံထားရတဲ့ ေယရႈခရစ္ေတာ္နဲ႔ေတြ႔ပါေလေရာ။ အဲဒီမွာတင္ ေဂ်ာ့ကေယရႈနားကိုတိုးသြား ျပီးေတာ့ "အရွင္၊ သားေတာ္ အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ဘ၀မွာ သားေတာ္ ကံေကာင္းခဲ့ပါလား" လို႔ေမးတယ္။ ေယရႈက "ေအး.. မင္းကံေကာင္းခဲ့ တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မင္းဟာ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ႏိွမ္ႏွင္းခြင့္ရခဲ့လို႔ပဲ" လို႔ျပန္ေျဖတယ္။ ျပီးေတာ့ ပူတင္က ေယရႈကို "ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေကာ အသက္ရွင္စဥ္က ဘယ္လုိ ကံေကာင္းခဲ့ပါလဲ" လို႔ေမးတယ္။ ေယရႈက "မင္းလဲ ကံေကာင္းခဲ့တာပဲ.. ဘာလို႔လဲဆို ေတာ့ မင္းဟာ တိုင္းျပည္ကို စိတ္တိုင္းက် ပံုေဖာ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ပဲ" လို႔ျပန္ေျဖတယ္။ ေနာက္ဆံုးပိတ္အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဘသန္းက အားက်မခံ "ကြၽန္ေတာ္ေရာဗ်ာ.. ဘယ္လို ကံေကာင္းခဲ့လဲ" လို႔ေမးတယ္။ အဲ.. ေမးလိုက္တဲ့ ခဏမွာ ေယရႈ လက္ႏွစ္ဖက္လံုး လႈပ္သြား တယ္.. ဒါေပမယ္.. ကားစင္တင္ခံထားရတာဆိုေတာ့ လႈပ္လို႔ မရဘူုး။ ျပီးေတာ့ ဘဘသန္းကို အံၾကိတ္ျပျပီး ဒီလိုေျပာတယ္ "ေအး.. ငါ့လက္ႏွစ္ဖက္စလံုး လႈပ္လို႔မရတာပဲ မင္းကံေကာင္းတယ္လို႔မွတ္" တဲ့ ....
Posted by ဘိုဘို at 12:36 PM 1 comments
Labels: ဟာသေလးမ်ား
Subscribe to:
Posts (Atom)
